ای عاشیق نینیرم هیجرانی، غمی
منه سوئنجیدن ،وصالدان دانیش
نینیرم حسرتی ، نینیرم بمی
هارای چه ک، زیل اوخو، کامالدان دانیش
سوئله بودونیانین نه چه دیر یاشی
سوئله بو ازویون نئه چه دیر قاشی
سوئله خومار گوزدن آخماسین یاشی
او داغلار گوزلی ، مارالدان دانیش
حیات یاشاماقدی اولمه ک دن دئمه
کول اولوب، گوز اولوب، سونمه کدن دئمه
عهدینی باغلاییب ، دونمه کدن دئمه
عشقدن ، سئوگیدن ، خیالدان دانیش
منه خزلدن یوخ چیچه کدن اوخو
آرخامدا حاق آدلی کومکدن اوخو
آنام پیشیردیگی چورکدن اوخو
آتامین قازانجی حالالدان اوخو
منی گئشمیشیمه قایتاران عاشیق
منه بابالاردان پای قالان عاشیق
اوتوروب زیروده ساز چالان آشیق
سن ائلدن ، اوبادان ، ماهالدان دانیش
سنه سوز وئرمیشم ، آی گوزل صنم
ظن ایتمه سوز وئریب سوزومنن دئنن
شاعرلر ایچینده خسرو خان منم
دوداقدان ، یاناقدان ، جامالدان دانیش
بو مریض درد عشقه بیر پرستار آرزیدی
بیر حقیقت آختاران انسان غمخوار آرزیدی
عشق باغیندان گئچرکن اوخ دییبدیر سینمه
دردیمه درمان ائدن یار وفادار آرزیدی
گونده یوخ ای نازنین ای عشق ائوین ویران ائدن
ایلده بیر گون گورمه یه رخسار دلدار آرزیدی
من سنون عشقون یولوندا عمریمی اتدیم هلاک
بیلمه دیم تکجه سنه ای یار اغیار آرزیدی
بؤیویور گئجه نین قارانلیق لاری
سؤکولور اوره یین توخودوقلاری
سئویلیر نیفرتین اوخودوقلاری
بوجاق سیز مزاردان دانیشیرام من
گؤزومون گؤرمه یه قالماییب نورو
کؤنلومون دؤزمه یه قالماییب زورو
یاشامین قالماییب آتمامیش تورو
علاج سیز آزاردان دانیشیرام من
داریخیر اللریم داریخیر گؤزوم
بئله بیر حیاتا یوخدور بیر سؤزوم
یورولوب اوره ییم من نئجه دؤزوم؟
سینیرسیز حیصاردان دانیشیرام من . . .
صبر ایله کونول محنت هجرانه تلسمه
درد اهلی یئتر صبر ایئله درمانه تلسمه
یـــوسف ده زلیخانی محبت له سویردی
سالدیردی زلیخـا اونی زندانـه تلسمـه
دنیایـه وفا ایئلمه چوخ آغلاما کونلوم
دنیا نه وفا قیئلدی سلیمانــه تلسمــــه
کام آلمیــه جاق آیریلیقا باعث اولانلار
عاشیق چاتاجاق سئوگیلی جانانه تلسمه
نسیمی
زلیم خان یعقوب دان بیر شعر
واقتیندا اوزالتدیم کؤمک الیمى من ایله وئرمه دین ال-اله دونیا
نه ییمه لازیمدى واقتى گئچنده گؤى دن قیزیل اله لعل اله دونیا
یولسوز یوققوشلادا یوردون بیزلرى کوره ییمده قالدى کندیر ایزلرى
آهین لا قوروتدون گؤى‌دنیزلرى غمى غم اوستونده شله له دونیا
آجى-یئل اوستومه اسدى کى اسدى یاغان قار یولومو باغلادى کسدى
گل منه ظولم ائتمه بوقدر بسدى من کى نه کرمم نه له له دونیا
زلیم خان فیکیردن چکیلیب قاشین داغ کیمى گؤیلره اوجالیب باشین
او سنین داشین دى بو منین باشیم نه قدر ایسته سن گل اله دونیا
بی‌نهایت بو گؤیون آلتیندا
بیزه بیر قبّه‌ی فیروزه ده یوخ!
یانار افلاکده مینلرجه چیراق،
بیزه بیر شمع، بیر آویزه ده یوخ!
بو قدر اولدوز آراسیندا بیزه
یئددی گؤیلرده بیر اولدوز یوخوموش!
بؤلدولر قوشلاری عالمده مگر،
بیزه ده چاتدی او آغلار بایقوش؟!
قووالارکن منی هر گون محنت
قاپیمی دؤگمه‌ده‌دیر هر گئجه غم.
هامی آزاده ائلین شاعری وار
من اسیر ائللرین آه! شاعری‌یم.
آرازین
بو تایی وطنیم،
او تایی وطنیم.
... وطنی گؤرمه‌یه آمانیم یوخ منیم.
بو نئجه وطندیر؟
گؤرمه‌دیم اوزونو....چاتسام دا بو یاشا
عومرونده بیر دفعه...بس سلام وئرمزمی
قارداش دا قارداشا؟
بو قمیم، بو دردیم داغلاردان آغیردی
آرازین سویونا قاریشیب آخیرام.
فضولی حسرتله قوربتدن وطنه باخیردی،
من ایسه...
وطندن-وطنه باخیرام.
آراز سنی یاناسان
یانیب یئره باتاسان
آییردین بیر اؤلکه‌نی
داهی سونا چاتاسان.
آراز آلدین "سارا"نی
منه ووردون یارانی
گؤروم غرق ایده سنی
یارالاریمین قانی.
آراز آخما یان یانا
منه باخما یان یانا
بوغدون ائلین "صمد"ین
قالدیم باخا یان یانا.
باخدیم آراز آخیردی
گؤوده اولدوز شاخیردی
میثری قیلینج بئلینده
"قره بالیق" باخیردی.
"آراز اوسته بوز اوسته"
دوشوب ایگید دیز اوسته
"سارا" نامرد الینده
یانیر کؤلوم کوز اوسته.
آراز اوسته باشقا خان
آت چاپدیران قاشقا خان
"ایواز" گؤجؤن گؤررسن
توش گلنده باشقا خان.
روغن ریخته نذر امامزاده!
در اواخر سال 1355 در شرایطی که استاد شهریار در منزل یکی از آشنایان، مقیم تهران بود. رئیس دفتر فرح پهلوی به محل اقامت وی مراجعه کرده و از وی می خواهد اسناد لازم را امضا فرماید تا یک باب منزل مسکونی در شمال تهران(سلطنت‌آباد) به متراژ 350 متر به وی اهدا شود. استاد شهریار در شرایطی که خود، خانه به دوش بود از پذیرش آن امتناع می فرماید و می گوید:" اگر شهبانو می خواهد در حق من لطف کند، بهتر است اجازه دهد دیوان اشعار ترکی من چاپ شود، آن وقت من از محل فروش دیوانم برای خود خانه می خرم"!!!!
البته ماجرا بدینجا ختم نمی شود و استاد شهریار در فروردین 1356 شعر "روغن ریخته نذر امامزاده" را در این خصوص می سراید. این شعر علاوه بر اینکه سندی است بر مناعت طبع استاد شهریار، گواهی است بر شجاعت وی در بیان حقیقت:
میکده چون به باد شد، دعوت من به باده کرد
روغن ریخته است کو نذر امامزاده کرد
آنکه سواره آن همه نقشه پیاده کرده بود
این دم سرنگون شدن یاد من پیاده کرد
سابقة صداقتش رفت به باد و لاکتاب
آنچه که خدعه و ریا با من صاف و ساده کرد
منکر حسن من شد و باعث آن که مدعی
با رخ زشت دعوی حسن خدایداده کرد
سخت در اوفتادم و پیر شدم به دام او
با همه ایستادگی آخرم اوفتاده کرد
او خوره بود و نام خود مرهم و مومیا نهاد
آنهمه استفاده و آنهمه هم افاده کرد
هیچ چراغ و مشعلی فوت نکرده رد نشد
ده که به حداکثر از فوت و فن استفاده کرد
زید به جای عمر شد، زجر به جای اجر داد
وز همه زجردیدگان اُجرت من زیاده کرد
از نر و ماده هر که را دین و شئون، به باد داد
وز دگران به شعبده آنچه نرینه، ماده کرد
قید معاد میزنی زیر قلادة معاش
پیر قضا چه شیرها قیدی این قلاده کرد
درد قضاست، کی بود چاره پذیر، شهریار
کون و مکان پذیره شد آنچه قضا اراده کرد
وبلاقا گؤره
اولو تانرنین آدیلا بو وئبلاق دا آزربایجان و ایران دا یاشایان تورکلرین دیل، مدنیت، فولکلور، کولتور و تاریخینی تانیتدیرماغا چالیشاجایخ
سون یازیلار
بؤلوملر
آچارسؤزلر
سورغو
باغلانتی لار
ساخلانج
سایغاج
- ایندی وبلاقدا :
- بو گونون گؤروشو :
- دونه نین گؤروشو:
- بو آیین گؤروشو :
- بوتون گؤروشلر :
- یازیلار :
- باخیشلار :
- یئنیله مه چاغی :