زبان مادری وهویت خود را پاس بداریم

تورکی را پاس بداریم

nə mutlu türküm diyənə

در باره نوشتار زبان ترکی

قانون هماهنگی مصوّت ها:

قبلاً گفته شد که مصوّت های: (آ، او، اوْ، ایْ) را مصوّت های ضخیم (قالین) و مصوّت های: (اَ، ائ، ای، اؤ، اﯙ) را مصوت های ظریف (اینچه) می گویند. یکی از قانون های مهم زبان ترکی که مختص این زبان است و در سایر زبان ها وجود ندارد، این است که اگر اوّلین حرف مصوّت های آن کلمه ضخیم (قالین) باشد، تمام مصوّت های آن کلمه ضخیم یا قالین خواهد بود. (به همین علت است که کلمه نماز و محال در ترکی ناماز و ماحال تلفّظ می شود و...).

نخستین مصوّت کلمه نقش بنیادی دارد و سایر مصوّت های کلمه تابع مصوّت اوّلی هستند. مثال، الف:

قوْناق، (مهمان)، آنا (مادر)، قوللوق (خدمت)، اوْدون (هیزم)، اوزون (دراز)، و ...

ب: ‌چؤره ک (نان)، ﻳﯚﻧـﮕﯚل (سبک)، اﯙره ک (قلب)، ائلچی (سفیر)، و...

اگر توجه نمایید تمام مصوّت های گروه الف ضخیم و تمام مصوّت های گروه ب ظریف

ریشه ی تاریخی نام آزربایجان:

آزربایجان اسمی ترکیبی از:

آز(آس)+ َ ر +بای +جان

می باشد که آز برگرفته از نام قبیله ی آس ، َر در ترکی به معنای جوانمرد(درمعنی شوهر نیز امروزه بکار میرود)،بای به معنی ثروتمند و بزرگ وبالاخره جان،که پسوند مکانی ساز در زبان ترکی می باشد.

بسیاری نام آزربایجان را آذرآبادگان و آتروپات و غیره(در معنای آتشکده و غیره) نامیده اند که هرگز دلیل و مدرک قانع کننده بر ادعای خود نتوانستند آورند.همچنین نام آسیا از نام قبیله ی آس گرفته شده است.